Ze trekt de doos met tissues op schoot. Om de haverklap trekt ze er een nieuwe uit en snuit haar neus en veegt woest over haar ogen. Die ogen zijn zwart, met een wilde blik. Het kohl rond haar ogen is na een paar minuten verdwenen. Een veeg loopt langs haar wenkbrauw richting haar slaap.
Ik zal het haar straks zeggen, als we langs de spiegel lopen naar de voordeur. Als het gesprek beëindigd is en zij haar weg weer vervolgd.
Ze heeft een lichtbruine huid, zwarte lange golvende haren.
In haar hals en op haar armen zie ik talloze blauwe, haast zwarte bloeduitstortingen. Onder haar linker oog zitten sporen van rake klappen.
Aicha vertelt. Zij 22 jaar en oudste in haar Marokkaanse gezin. Haar jongere broer en zus zijn heel anders dan zij. Die zijn volgzamer. Haar broer studeert veel en gaat nooit uit. Behalve naar de moskee. Zijn vrienden zijn zijn klasgenoten. Haar zus is wel wat eigenwijzer en eigenzinniger, maar draagt de hoofddoek zoals hun ouders dat graag zien. Vraagt niets, doet wat van haar verwacht wordt.
Aicha niet. Ze vertikt het. Draagt geen hoofddoek. Helpt hoogstens met het dekken en afruimen van de tafel. Maar niet elke dag. Ze heeft haar woordje klaar. En dat doet ze dan ook. Om de haverklap verteld zij haar ouders wat zij wil, belangrijk vind. Hoe zij haar toekomst ziet en wat haar dromen zijn.
Haar vader snapt niets van haar. Roept regelmatig vertwijfelt uit waar ze het allemaal vandaan heeft. Haar moeder heeft haar allang voor gek verklaart, bezeten door het kwaad, dat is zij. Radeloos en kwaad zijn haar ouders op haar. Vertwijfelt en wanhopig. Ze hebben overwogen hun dochter naar familie te sturen in Marokko. Het gezin zou op vakantie gaan naar tante Cassablanca. Vader beheert tijdens de reis de paspoorten van het gezin. Dus dat was vast geregeld. Moeders zus had de komst van haar nichtje al helemaal voorbereid. Ze zouden fijne weken hebben samen. Goed eten, aansterken. De familiebanden aanhalen. Het gezin zou vertrekken na een aantal weken, voor een reisje naar de Moskee in een naburige stad. Aicha zou niet mee willen, wars als zij is van alles wat met religie te maken heeft. Ze zouden haar bij tante laten en dan zelf vertrekken naar Nederland.
Aicha vertikte het: zij wil niet mee naar de familie tijdens de zomervakantie.
Het plan van ouders gaat niet door. Vader wil niet zonder haar vertrekken.
Aicha laat trots haar blauwe plekken zien. Ze trekt haar bloes naar beneden zodat haar borst zichtbaar is. Ze zit op kickboxen. Natuurlijk stiekem, haar ouders mogen het niet weten. Zoals er zoveel is dat zij voor haar ouders verborgen houdt. Zij houdt van haar ouders. Wil zo graag dat zij trots zijn op haar en wil deel uitmaken van haar gezin, erbij horen.
Aicha trekt nog een sliert tissues uit de doos.
